Retrospekcja piękna. Malarstwo Andrzeja Filipowicza

Ponad dwadzieścia lat twórczości artysty Andrzeja Filipowicza, jest okazją do retrospekcji – spojrzenia w przeszłość i przypominania jego osiągnięć twórczych.

W dotychczasowym dorobku malarskim Andrzeja Filipowicza daje się wyróżnić trzy zasadnicze serie dzieł. Są to portrety, akty oraz pejzaże. Wszystkie tematy zdają angażować artystę w takim samym stopniu, chociaż – jak się wydaje, najwięcej uwagi malarz poświęca scenom, w których głównym motywem jest postać kobieca. W całopostaciowych jak i portretowych ujęciach, pięknym – młodym kobietom, towarzyszą różnego rodzaju, najczęściej o wieloznacznej symbolice – atrybuty. Związane z nimi konotacje i przywołania powodują, iż portrety kobiece, stają się coraz bardziej portretami-symbolami, niż zatrzymanymi w kadrze wizerunkami konkretnej osoby.

Rysem charakterystycznym twórczości malarskiej Andrzeja Filipowicza jest jego technika, tworzonych najczęściej na płótnie dzieł. Charakteryzuje się ona niezwykłą lekkością, rozmachem     i finezją jednocześnie. W obszarze stylistycznym – czy też (jak wolimy) maniery twórczej –           w dziełach malarza z Grodna panuje bogata dekoracyjność i nastrojowość jednocześnie, która (zwłaszcza w kompozycjach figuratywnych – a szczególnie w portretach kobiecych) wykorzystuje całą gamę symboliki i reminiscencji nawiązujących do bogatych tradycji malarstwa europejskiego poczynając – od secesyjnej dekoracyjności – na ekspresjonistycznych doświadczeniach kończąc,         w których zasadniczą rolę odgrywał kolor i dynamika kompozycji. Maniera ta odnosi się również do kompozycji inspirowanych miejskim i wiejskim pejzażem, które dla Filipowicza są tak samo ważne, jak portrety i akty.

Dzieła malarskie Andrzeja Filipowicza zmierzają do tego – by posłużyć się wyznaniem artysty – „co piękne, wzniosłe, doskonałe. Są nierealnie wyidealizowane, dalekie od rzeczywistości. Nie wyobrażają stanu faktycznego, a dążenie do tego stanu, jakby artysta chciał za wszelką cenę, poprzez swój wyobrażony świat, zachować to, co według niego kryje się pod pojęciem piękna”. Piękna, które jak twierdzi malarz, ukształtowało się w nim już w okresie wczesnego dzieciństwa spędzonego na Białorusi.

Prof. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz

 historyk sztuki i krytyk sztuki

 
Andrzej Filipowicz - (ur. 1974 w Grodnie), ukończył grafikę oraz malarstwo na Grodzieńskim Uniwersytecie Państwowym im. Janki Kupały. Obecnie kontynuuję naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki. Odbył stypendium twórcze na zaproszenie Künstlerhaus Schloss Wiepersdorf w Niemczech. Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym polegającym na łączeniu różnych materiałów i konwencji. Artysta nie ogranicza się jedynie do malarstwa, z powodzeniem realizując się w projektowaniu wnętrz, fotografii i grafice. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Sächsische Kulturstiftung w Niemczech i Państwowym Muzeum Historyczno-Archeologicznym w Grodnie na Białorusi.

Miejsce:                          Państwowa Galeria Sztuki, Plac Zdrojowy 2

Ekpozycja czynna:        od 31.03 do 7.05.2017 r., 

                                          od wtorku do niedzieli 
                                          w godz. 11.00 – 19.00